Wszelkiej maści pilawy regularnie goszczą na naszym stole. Jako pierwszy podajemy przepis na pilaw z bulguru, tradycyjne danie kuchni tureckiej. Sam pilaw wywodzi się z Azji Środkowej, najprawdopodobniej z terenów dzisiejszego Tadżykistanu. Pierwotnie było to danie z ryżu gotowanego razem z mięsem, często z dodatkiem suszonych owoców i orzechów. Samo słowo pilaw pochodzi z języka perskiego i we wszystkich krajach, w których ten rodzaj potrawy jest częścią kuchni narodowej ma podobne brzmienie. Nie ważne czy to pilaw, pilaf, pilav, pilau, plov, pulao, polu, czy palaw zawsze chodzi o to samo, tylko w lokalnych wariacjach.
Za twórcę współczesnego pilawu uważa się perskiego medyka Ibn Sina, znanego w Europie pod zlatynizowanym imieniem Awicenna. W swoich traktatach medycznych poświęcił on bardzo dużo miejsca zagadnieniom dietetycznym podając także wiele przepisów, w tym m.in. na kilka rodzajów pilawu.
Pilaw ewoluował wraz z upodobaniami kulinarnymi ludów, które go adopotowały, a receptury dostosowywane były do lokalnie występujących składników. Na terenach gdzie pszenica durum była popularniejszym zbożem od ryżu wykształciła się też postać pilawu, którą tutaj prezentujemy. W tym przypadku jest to tradycyjne danie kuchni tureckiej, które serwowane może być samodzielnie lub jako dodatek do innych potraw.
Podajemy przepis „na bogato”, który sprawdza się w tej pierwszej roli. Gdy robi się pilaw jako dodatek do innych potraw śmiało można zrezygnować z prawie wszystkich dodatków. Tak na prawdę wystarczą tylko bulgur, bulion i przecier pomidorowy. Szklankę bulguru należy ugotować w dwóch szklankach bulionu z dodatkiem łyżeczki przecieru pomidorowego.
Bulgur to nic innego jak kasza z pszenicy twardej – durum. To z niej wytwarza się np. semolinę czyli mąkę tradycyjnie używaną we Włoszech do produkcji makaronów. Tym co wyróżnia pszenicę durum na tle swoich kuzynów to najniższa ze wszystkich odmian tego zboża zawartość glutenu. Bulgur jako produkt pełnoziarnisty jest doskonałym źródłem błonnika oraz mikroelementów. Jego wartość odżywcza jest zatem dużo większa niż np. białego ryżu, który doskonale może zastępować nie tylko w pilawie ale też w różnego rodzaju farszach.
Składniki:
- 2 szklanki bulionu
- 1 czubata łyżeczka przecieru pomidorowego
- 1 łyżeczka pasty paprykowej (dla miłośników ostrych dań może być to np. harissa)
- 3 łyżki oliwy
- 1 posiekana cebula
- 2 małe (albo 1 duża) marchewki pokrojone w drobną kostkę
- 1 szklanka bulguru
- 1 łyżeczka mielonego kuminu
- 1 łyżeczka mielonej kolendry
- 1 liść laurowy
- sól do smaku
- czarny świeżo zmielony pieprz lub ostra papryka do smaku
- garść obgotowanych, obranych ze skórki i posiekanych migdałów
- garść rodzynek
- natka pietruszki do podania
Obgotowane, obrane i posiekane migdały oraz rodzynki
Sposób przyrządzania:
- W oddzielnym garnuszku zagotować bulion, rozpuścić w nim przecier pomidorowy i pastę paprykową.
- W garnku z grubym dnem rozgrzać 2 łyżki oliwy.
- Dodać cebulę, lekko posolić i smażyć aż się zeszkli.
- Dodać marchewkę, dokładnie wymieszać i chwilę smażyć razem z cebulą.
- Wsypać bulgur, dokładnie wymieszać i chwilę smażyć ciągle mieszając.
- Dodać przyprawy, czyli kumin, kolendrę i liść laurowy. Dokładnie wszystko wymieszać.
- Zawartość garnka zalać gorącym bulionem, zamieszać, zmniejszyć ogień na minimum, przykryć i dusić aż bulgur wchłonie cały płyn (ok. 10-15 min.). Nie mieszać!
- W międzyczasie na małej patelni rozgrzać łyżkę oliwy i lekko zrumienić migdały z rodzynkami.
- Gdy bulgur wchłonie cały płyn zdjąć garnek z ognia, dodać do niego migdały i rodzynki, doprawić do smaku solą i pieprzem, dokładnie wszystko wymieszać i zostawić pod przykryciem na kilka minut żeby pilaw doszedł.
Podawać posypany natką pietruszki jako samodzielne danie lub jako dodatek do innych potraw. Świetnie pasuje do güveçu i dań z grilla. Na zimno świetnie się sprawdza w roli śniadania lub lunchu w pracy.
